4. Stefan Batory
Żył w latach 1533-1586, od 1576 roku król Polski. Był synem wojewody siedmiogrodzkiego Stefana Batorego. Po ucieczce Henryka Walezego, jednego z co bardziej potępianych polskich władców, w Polsce trwało bezkrólewie. Okres ten strasznie się wydłużał, aż do 1,5 roku. 12 grudnia 1575 Senat, pod naciskiem nuncjusza apostolskiego Vincenzo Lauro obrał na kolejnego króla cesarza Maksymiliana II Habsburga. Nie udało się tego jednak w pełni dokonać, jako iż Prymas Jakub Uchański obwołał go wprawdzie oficjalnie królem. To nie spodobało się szlachcie i jako tacy wybrali na króla córkę Zygmunta I Starego, Annę Jagiellonkę. Przydano jej męża, którym stał się Stefan Batory, Książę Siedmiogrodu. 14 grudnia Batory został ogłoszony królem Polski. Batory musiał szybko stawiać czoła oponentom, których w Polsce nie brakowało. Szybko poskromił opozycję oraz Gdańsk. Batory zasłynął w wojnie z Rosją w latach 1577-1582 oraz uporządkowania administracji w odzyskanych po wojnie terytoriach.
