3. Jan III Sobieski
Wiele mówiło się ostatnimi czasy w Polsce właśnie o Janie III Sobieskim. Miało to miejsce z uwagi na jego liczne dokonania w obronie kraju przed najazdem tureckim. Żył w latach 1629-1696, a od 1674 roku był królem Polski. Jan zasłynął już podczas Powstania Chmielnickiego w 1648 roku. Jan Sobieski przejął wówczas po ojcu (Jan II Kazimierz Waza) wakujące starostwo jaworowskie. Brał także udział w bitwie pod Beresteczkiem w 1651, gdzie w drugim dniu został ciężko raniony w głowę. Kolejne zasługi zyskał po wojnie polsko-rosyjskiej oraz potopie szwedzkim, gdzie walczył w bitwie pod Ochmatowem 1655, a podczas potopu wcielony do armii szwedzkiej, wędrował z nią do Prus, potem pod Gołąb i Jarosław. Wybrany drogą elekcji po śmierci Michała Korybuta Wiśniowieckiego zasłynął wojnie z Imperium osmańskim. W 1675 Sobieski odparł Tatarów spod Lwowa. 12 września 1683 rozegrała się wielka bitwa pod Wiedniem, która zakończyła się pogromem Turków.
