2. Wspólnota Kapitalistyczna
W 1980 roku kraje socjalistyczne zdały już sobie sprawę, że ich systemy komunistyczne z centralnym planowaniem były złe i jako takie nie przyczyniały się do rozwoju Państwa. Rosja i Europa
Wschodnia wzięła przykład z zachodu, powoli wprowadzając kapitalizm oraz demokrację liberalną i to w stosunkowo szybkim tempie. Niektórzy nazwali to klasycznie zastosowaniem „terapii szokowej”, jednak z różnym skutkiem.
Chiny do tematu zmian podeszły zupełnie inaczej i do problemu podeszli stopniowo. Mechanizmy sowiecko-leninowskie Komunistycznej Partii Chin pozostały nienaruszone, zachowując kontrolę nad polityką krajową przy wprowadzaniu demokratycznych reform na szczeblu wsi oraz z tak zwanej „demokracji wewnątrz partii.” Reforma gospodarcza została osiągnięta w różnym tempie w różnych sektorach gospodarki.
Radykalne strategie reform były uprzednio solidnie przetestowane na mniejszą skalę, zanim zostały wprowadzone na cały kraj.
[post_pagination]
