4. John Locke
Angielski filozof i lekarz, znany jako ,,ojciec liberalizmu”. Bezsprzecznie był to bardzo ceniony myśliciel epoki oświecenia, a w późniejszym czasie na jego pismach wzorowali się m.in. Rousseau czy Wolter. Był to kolejny przedstawiciel filozofii, który obalał platońskie idee. Lock uważał, że umysł rodzi się bez jakichkolwiek idei – jest czysty, a całą wiedzę zdobywa podczas życia. Był przedstawicielem empiryzmu i jako taki wierzył, że doświadczenia ludzkie kreują go na całe życie. W ekonomii stworzył teorię wartości pieniądza, która stała się początkiem kierunku ekonomicznego zwanego monetaryzmem. Jego najważniejsze dzieła to List o tolerancji (1689), Dwa traktaty o rządzie (1689), Rozważania dotyczące rozumu ludzkiego (1690; wykorzystanie pojęcia Tabula rasa), Myśli o wychowaniu (1693), w których to odwoływał się zarówno do teorii państwa, poznania, życia i myśli filozoficznej, a także natury. Celem Locke’a stało się stworzenie systemu pojęć, które nawiązywałyby do myśli Kartezjusza, jednak bardziej zgodnego ze zdrowym rozsądkiem w podejściu do życia.
