5. Herakles
Heracles był boskim bohaterem w mitologii greckiej, synem Zeusa i Alkmeny, przybranym synem Amfitriona. Był on prawnukiem i przyrodnim bratem (tak jak oboje są znani z boga Zeusa) z Perseusza. Był największym z greckich bohaterów, wzorem męskości, przodkiem królewskich klanów, którzy twierdzili, że są Heraklidami i mistrzem olimpijskiego porządku przeciwko chtonicznym potworom. W Rzymie i na współczesnym Zachodzie znany jest jako Herkules, z którym późniejsi cesarze rzymscy, w szczególności Komodus i Maximian, często się identyfikowali. Rzymianie przyjęli grecką wersję jego życia i dzieła zasadniczo niezmienione, ale dodali anegdotyczne szczegóły własne, niektóre z nich łączyły bohatera z geografią środkowego regionu Morza Śródziemnego. Szczegóły jego kultu zostały również dostosowane do Rzymu.
Ciekawostką jest, że Zeus przysiągł, że następny syn, urodzony w domu Perseidów, powinien zostać władcą Grecji, ale – podstępem zazdrosnej żony Zeusa, Hery – kolejne dziecko, to jest – chorowity Eurostat, narodził się pierwszy i został królem. Kiedy Herakles dorósł, musiał służyć Eurystheusowi i cierpieć mściwe prześladowania Hery. Jego pierwszym wyczynem było dławienie dwóch węży, które wysłała, by zabić go w jego kołysce.
