Dzieci oddawano do wojska w wieku siedmiu lat
Matki w Sparcie nie miały okazji nacieszyć się swoim potomkiem, bowiem już w wieku siedmiu lat oddawano je pod opiekę nauczycieli wojskowości w koszarach. Przechodził on wtedy pod opiekę strażnika-nauczyciela, który przygotowywał go w dalszej części życia do swoich wojskowych obowiązków. Życie w spartańskim wychowaniu nie było łatwe. Dzieci stale prowokowane były do walk tylko po to, by od samego dziecka uczyły się, że w przyszłości tylko tym będą się zajmować. Naczelnicy każde sprzeczki między dzieciakami kazali załatwiać „na pięści”, co oznaczało, że silniejszy zawsze miał „rację”. Dzieci były często bite i biczowane. Jeśli jakieś dziecko zawiniło, to ojciec też miał obowiązek poprawić po naczelniku karę i bić własne dziecko. Uważano, że inne kary, bez użycia przemocy psuły dziecko.
[post_pagination]
