2. Machu Picchu
Machu Picchu to bezsprzecznie najlepiej zachowane miasto Inków, w odległości 112 km od Cuzco. Położone jest na wysokości 2090–2400 m n.p.m., na przełęczy pomiędzy Huayna Picchu i Machu Picchu w Andach Peruwiańskich. Miasto zostało wybudowane jeszcze w połowie XV wieku, przez jednego z najwybitniejszych inkaskich władców, tj. Pachacuti Inca Yupanqui. Wtedy też Machy Picchu pełniło funkcję centrum obrządkowego kraju, jak i gospodarczego. Oznacza to, że w większości miasto zamieszkiwane było przez kapłanów i arystokrację, ale i przez żołnierzy oraz obrońców świątynnych. Miasto opuszczono ok. 1537 roku, tj roku, w którym Cortez podbił kraj. Współczesna nazwa miasta jest połączeniem machu (stary) w języku keczua i zapożyczonego z hiszpańskiego słowa pico (szczyt). Ciekawostką jest, iż jeszcze 24 lipca 1911 archeolog pośród gór i dżungli ujrzał opustoszałe miasto. Początkowo twierdził, że odkrył Vilcabambę, ostatnią stolicę Inków. Jak się okazało odkrycie jego było zgoła odmienne. Odkrywca nadał miastu nazwę Machu Picchu, co w języku keczua oznacza stary szczyt i jest nawiązaniem do Huayana Picchu, młodego szczytu.
